Verslag van reanimatie oproep

Op zaterdagmiddag laat mevrouw C. haar hondje uit als zij langs een voortuin loopt waar zij een man op zijn buik ziet liggen.
Dat ziet er niet gewoon uit. De man draagt sportkleding en reageert niet als zij hem aanspreekt.
Er komt nog een dame aan en zij belt desgevraagd 112 voor een ambulance.
Zodra er contact is met de meldkamer, start de meldkamer ambulance de begeleiding van de twee hulpverleners ter plekke.
Het is voor mevrouw C. 20 jaar geleden dat zij haar laatste reanimatietraining deed. Ze is erg dankbaar met de hulp van de meldkamer. Aan de slag!
Meneer moet op zijn rug gedraaid worden zodat gestart kan worden met borstcompressie. Het gezicht van het slachtoffer is niet schoon en er zijn geen hulpmiddelen. De eerste hulp blijft daarom beperkt tot borstcompressies.
Er komt een fietser aan met zijn kind achterop. Ook hij wil helpen.
De politie arriveert: helaas geen AED in de auto.
De ambulance komt nu ook aan, sluit het slachtoffer aan en neemt de reanimatie over.
De politie ontfermt zich over mevrouw C. Ze heeft een ontzettend dappere daad verricht. Ee
De volgende dag belt de politie met mevrouw C. Hoe kijkt zij terug op de vorige dag, heeft zij kunnen slapen? Misschien goed om de huisarts te raadplegen voor hulp bij nazorg. Een reanimatie gaat je niet in de koude kleren zitten.
Mevrouw C. realiseert zich hoe ontzettend belangrijk het is om bijgeschoold te zijn in reanimatievaardigheden.
Voor haarzelf én voor degenen die zij wil kunnen helpen.
De bijscholing heeft zij inmiddels met goed gevolg volbracht bij Stichting Reanimatie Woerden. Ook heeft zij besloten zich aan te melden bij www.hartslagnu.nl
Opdat zij ingezet kan worden mocht dit nog een keer nodig zijn.

Mevrouw C: Hartelijk dank!